Umudun bittiği duvarda açılır yeni kapılar. Ve duvarlar önümüzü kapatmak için değil, yönümüzü olması gerektiği yere döndürmek için vardır.

En aşılmaz dediğim duvar, yol oldu geleceğime. Umudunu kaybetmeden önünde beklemekmiş bu işin sırrı.

Ezbere bilip bir anlık unuttuğum hakikatler kendilerini hatırlatırken uçuk bir tebessüm bıraktı dudağıma bir kez daha. Gözyaşlarını duvarları bile eritebilen bir iksire dönüştürene binlerce hamd ü senalar...